معرفی رشته دندانپزشکی

دندانپزشک‌ها می‌توانند بعد از گذراندن دوره دکترای دندان‌پزشکی، در یک رشته تخصصی خاص ادامه تحصیل بدهند. رشته‌های تخصصی دندانپزشکی شامل:

پریودنتیکس یا تخصص بیماریهای لثه و بافتهای نگه دارنده دندان: این افراد در تشخیص بیماری های لثه، گذاشتن ایمپلنت، عملکرد و زیبایی ساختار لثه تخصص پیدا می کنند.

پاتولوژی فک و دهان و صورت یا آسیب شناسی: متخصصان این رشته دندانپزشکی به بررسی نمونه‌های برداشته شده از ضایعات دهان، فک و صورت از لحاظ تشخیص انواع بدخیمی، سرطان و سایر ناهنجاری‌های بافتی می‌پردازند.

ارتودنتیکس یا متخصص ارتودنسی: اصلاح روابط نامناسب فکی و دندانی، تنظیم و بهبود روابط بین دندان‌ها و استخوان‌های سر و صورت و به طور کلی ناهنجاری‌های دندانی و فک و صورت از جمله وظایف یک متخصص ارتودنسی به شمار می‌رود. طول دوره این تخصص رشته دندانپزشکی ۳ ساله است، معمولا بهترین رتبه‌های آزمون تخصص وارد این رشته می شوند.

اندودنتیکس یا تخصص درمان ریشه دندان: متخصصان این رشته دندانپزشکی به درمان‌های ریشه و یا جراحی هایی که معمولا از عهده توانایی‌های دندانپزشکان عمومی خارج است مشغول هستند.

دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، جراحی فک و دهان و صورت، رشته دندانپزشکی کودکان و تخصص پروتزهای دندانی هم جزو شاخه‌های تخصصی دیگر رشته دندانپزشکی است.

کار عملی و مهارت دست در شغل دندانپزشکی بسیار مهم است و لازم است یک دندانپزشک مهارت خوبی در انجام کارهای ظریف با دست داشته باشد و سریع باشد

هرچقدر هم که یک دندانپزشک مطالب علمی بلد باشد و مطالعه زیادی داشته باشد، ولی در کار عملی و دستی ضعیف باشید دندانپزشک خوبی نخواهد شد.

دندانپزشکی مثل پزشکی نیست که با نسخه نوشتن هم بتوانید درآمد داشته باشید، باید توانایی خوبی در انجام کار عملی داشته باشید. رشته دندان پزشکی تلفیقی از علم پزشکی، هنر و ابتکار است. یعنی شما صرفا اگر نمرات خوبی کسب می‌کنید و باهوش هستید، الزاما دندانپزشک خوبی هم نخواهید شد.

برای مثال برای قوی شدن در کار عملی در درس‌هایی مانند مورفولوژی دهان و دندان و پروتز دانشجویان با گچ کار می‌کنند.